- Τι σας έκανε να θελήσετε να γράψετε ένα βιβλίο αφιερωμένο στον Ιωάννη Ρηγόπουλο;
Εδώ και πολλά χρόνια άκουγα για τον συμπατριώτη μου και θαύμαζα το τραγούδι «Χαρά που το’ χουν τα βουνά», ακόμα και τη μελωδία του. Αποφάσισα, λοιπόν, να γράψω ένα έργο για τον Ιωάννη Ρηγόπουλο, καθώς ουδείς μέχρι σήμερα ετοίμασε κάτι γι’ αυτόν – όντως αξιοπερίεργο για εμάς τους Πελοποννησίους, με παράδοση στους πνευματικούς άνδρες. Ιδίως όταν κάποιοι από αυτούς συνδέονται με τη γενέτειρά μας και τους παλμούς της Εθνεγερσίας. Αν ζούσε ο Γιάννης Βλαχογιάννης ανάμεσά μας, βεβαίως θα έγραφε εκείνος για ανθρώπους σαν τον Ρηγόπουλο.
- Με λίγα λόγια, ποιος είναι ο Ιωάννης Ρηγόπουλος και για ποιο λόγο είναι τόσο σημαντικός;
Στο βιβλίο μου θα βρείτε συγκεντρωμένες όλες τις μαρτυρίες και τις πληροφορίες για τον Ρηγόπουλο, τις οποίες συνέλεξα και θησαύρισα με πολύ κόπο, μέσα από την αναδίφηση διαφόρων βιβλίων και εφημερίδων. Προτιμώ να απαντήσω περισσότερο στο δεύτερο ήμισυ του ερωτήματος: είναι σημαντικός διότι ως δημοδιδάσκαλος και ποιητής λαϊκών ασμάτων πέρασε στην αθανασία της λαϊκής παράδοσης, δανείζοντας τη φωνή του στην ποίηση, σε σημείο που να έχει ζυμωθεί με την αντίστοιχη ανώνυμη –αν και επώνυμη! Μέσα από τέτοιες προσωπικότητες η ορεινή Γορτυνία συντήρησε τη νοσταλγία της Εθνικής παλιγγενεσίας, πλάθοντας γενιές μαθητών και διδασκάλων, γαλουχημένων με ελληνική συνείδηση και αγάπη για την ιστορία και τη λαϊκή παράδοση του ηρωϊκού λαού μας. Άλλωστε, γι’ αυτό και η μνήμη του Ρηγόπουλου διασώθηκε ακέραια μέχρι τις μέρες μας. Το βιβλίο μου αποτίει ένα φόρο τιμής στο φαινόμενο αυτό.
- Τι είναι οι δημοδιδάσκαλοι και για ποιο λόγο ξεχωρίζουν;
Στην εποχή τους ήταν κάτι σαν επιθεωρητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και συγχρόνως ενεργοί διδάσκαλοι σε πολλές τάξεις και διάφορα σχολεία Δημοτικής Εκπαίδευσης. Τα αντικείμενα που δίδασκαν ποικίλλουν: από τις βασικές γνώσεις της εγκυκλίου παιδείας μέχρι μουσική, χορό και γυμναστική. Για θρησκευτικά και ιστορία, εννοείται ότι τα είχαν εγκολπωθεί σε απόλυτο βαθμό.
- Ποια είναι η αξία των δημοτικών τραγουδιών στη ζωή μας;
Αντιπροσωπεύουν την αθάνατη ελληνική ψυχή όπως σώζεται αλώβητη, ιστορικά και εθνικά, μέσα από παραδόσεις, κατορθώματα και πόθους που έγιναν τραγούδι και χορός, μετρική και φωνητική/μελωδική παράδοση. Χωρίς αυτά η έννοια του παρελθόντος θα καταστεί νεκρή για εμάς τους επιγόνους των περασμένων γενεών. Είναι η σύνοψη της νεώτερης Ελλάδος, με άλλα λόγια.
- Είστε δάσκαλος βυζαντινής μουσικής. Με ποιο τρόπο συνδέεται η βυζαντινή μουσική με τα δημοτικά μας τραγούδια;
Η μουσική κιβωτός του εκκλησιαστικού ιεροψάλτη και του λαϊκού βάρδου είναι κοινή, ενιαία. Το ίδιο πρόσωπο, με τις γνώσεις του, έψαλλε και τραγουδούσε στα λαϊκά πανηγύρια και στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Γι’ αυτό και οφείλουμε να τα διδάσκουμε παράλληλα, όπως άλλωστε γίνεται…
- Για ποιο λόγο ΠΡΕΠΕΙ κανείς να μάθει βυζαντινή μουσική στην εποχή μας;
Μα για να καταλάβει την παράδοσή μας και να εμβαθύνει σε αυτήν, όχι επιφανειακά, αλλά ουσιαστικά. Μόνον έτσι θα φοιτήσει και στο ποτάμι της μουσικής μας παράδοσης, θεωρητικά και πρακτικά.
- Σε ποιους απευθύνεται το βιβλίο σας με τίτλο «Ιωάννης Ρηγόπουλος» και για ποιο λόγο αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα για τη βιβλιοθήκη κάθε Πελοποννήσιου και όχι μόνο;
Στους μουσικόφιλους, στους πατριδολάτρες, στους φιλομαθείς γενικότερα και στους ενδιαφερόμενους για τη νεώτερη Ιστορία. Σαφώς για εμάς τους Πελοποννήσιους όλα αυτά πολλαπλασιάζονται με τη μορφή της πατριδογνωσίας. Η βιβλιοθήκη είναι αποθετήριο γνώσεων αλλά και αναμνήσεων. Γίνεται εν τέλει και σπουδαστήριο ιστορικής συνείδησης. Νομίζω πως αυτό είναι κατανοητό πια, στην εποχή ιστορικής αχρωματοψίας που διάγουμε…
- Αν μπορούσατε να δώσετε μια συμβουλή στους δασκάλους της εποχής μας, τι θα τους λέγατε;
Να μιμηθούν δημιουργικά τη ζωή και το έργο του Ιωάννη Ρηγόπουλου. Εάν το κατορθώσουν, θα έχουν επιτελέσει σπουδαίο έργο για την πατρίδα, την πίστη και τους μαθητές τους. Τίποτε άλλο!
Ετικέτες: Συνέντευξη με τον πρωτοπρεσβύτερο Χρίστο Κυριακόπουλο, Ιωάννης Ρηγόπουλος, Χρίστος Κυριακόπουλος, εκδόσεις Βιβλιοπηγή, Βιβλιοπηγή
Ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Βιβλιοπηγή κυκλοφόρησε ἡ πρώτη μελέτη γιὰ τὸν σπουδαῖο δημοδιδάσκαλο καὶ ποιητὴ δημοτικότροπων ἀσμάτων Ἰωάννη Ρηγόπουλο ἀπὸ τὸ Ζυγοβίστι Γορτυνίας, τοῦ ὁποίου τὰ τραγούδια μελοποιήθηκαν ἀπὸ τὸν ἴδιο καὶ διαδόθηκαν σὲ ὅλη τὴν ἑλλαδικὴ ἐπικράτεια.
